ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!



Δένδιας για Δουβλίνο ΙΙΙ-Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα!

Ομολογία σοκ από τον υπουργό Δημόσιας Τάξης Νίκο Δένδια, αναφορικά με τη νέα συνθήκη για τη μετανάστευση Δουβλίνο ΙΙΙ, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ είπε πως δεν έχουμε τη δυνατότητα να πράξουμε τίποτα για μια συνθήκη η οποία πλήττει τα συμφέροντα της Ελλάδας και όμως πρέπει να την υπογράψουμε!

Έτσι ως ζοφερό περιέγραψε το σκηνικό στο μέτωπο της μάστιγας της λαθρομετανάστευσης αναφορικά με την προετοιμαζόμενη συνθήκη «Δουβλίνο ΙΙΙ» ο υπουργός Δημόσιας Τάξης. Ό ίδιος επεσήμανε –χωρίς όμως να εξηγήσει τους λόγους- ότι η διαπραγματευτική θέση της χώρας – έτσι όπως την παρέλαβε – είναι μη αναστρέψιμη.

Ειδικότερα, ο υπουργός μιλώντας στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή που επεξεργάζεται το νομοσχέδιο για τα κέντρα κράτησης λαθρομεταναστών είπε: «το Δουβλίνο ΙΙΙ που αναμένεται να κλείσει στο τέλος του χρόνου διατηρεί το στοιχείο ευθύνης για την χώρα πρώτης εισδοχής μεταναστών που υπήρχε και στην συμφωνία Δουβλίνο ΙΙ και που δημιούργησε ανυπέρβλητα προβλήματα για την Ελλάδα» και πρόσθεσε πως « το κείμενο της νέας συνθήκης δεν περιέχει κανένα επωφελές αντάλλαγμα για την Ελλάδα… οι αποφάσεις αυτές είναι προϊόν θλίψης και στεναχώριας».

Ως μόνο παράθυρο αισιοδοξίας – σύμφωνα με τον υπουργό – είναι η δημιουργία κοινού μετώπου των χωρών του Νότου προκειμένου να «διαμορφωθεί ένα ισχυρό μπλόκ κατά της νέας συνθήκης».

Η θέση του υπουργού μόνο ηττοπαθής μπορεί να χαρακτηριστεί και τίποτα άλλο. Δεν εξήγησε γιατί η Ελλάδα δεν μπορεί να ζητήσει ανταλλάγματα, δεν εξήγησε γιατί είμαστε αναγκασμένοι να υπογράψουμε την απαράδεκτη αυτή συνθήκη στην περίπτωση που δεν ικανοποιηθούν οι ελληνικές ανησυχίες δεν εξήγησε γιατί η Ελλάδα, η οποία βρίσκεται ήδη κάτω από το καθεστώς εισρροής εκατομμύριων αλλοδαπών, πρέπει να υποκύψει και να συμφωνήσει με μια συνθήκη που μόνο το χάος και την ανασφάλεια θα φέρει στην κοινωνία.

Είναι πραγματικά άξιο απορίας γιατί προχώρησε σε αυτές τις δηλώσεις εκφράζοντας μόνο ελπίδες και ψήγματα αισιοδοξίας χωρίς να προτείνει απολύτως τίποτα για μια κατάσταση η οποία πια έχει ξεφύγει εντελώς από κάθε έλεγχο.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΠΗΓΗ – http://www.inews.gr

 

reblogged http://eadikigoroi.wordpress.com

Ντοκιμαντέρ-Η αλήθεια για τα Eλληνικά Ομόλογα

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΟΛΟΚΛΗΡΟ

 

 

 

Η ΜΟΝΗ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΗ ΕΠΙΜΗΚΥΝΣΗ!!!

ΠΗΓΗ - http://harryklynn.blogspot.gr/

Νέο τραπεζικό σύστημα στη Σερβία! Το ΔΝΤ σε κατάσταση πανικού!

 

Της Μαργαρίτας Ισιδώρου

Οι σοσιαλιστές της Σερβίας εγκαταλείπουν το τραπεζικό σύστημα του ευρωπαϊκού μοντέλου και προκαλούν τις έντονες διαμαρτυρίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου! Παραιτήθηκε ο Dejan Soskic, πρόεδρος της Κεντρικής Τράπεζας Σερβίας, ενώ η θητεία του έληγε το 2016!

Στην Ευρώπη και ειδικότερα στα Βαλκάνια έχουμε την πρώτη πολιτική απάντηση και αντίδραση στη Τραπεζική Δικτατορία, με νόμο που...
ψήφισε η Σερβική Βουλή!

Η είδηση θάβεται από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ και δημοσιογράφους και ίσως αναγκαστούν να μιλήσουν για αυτή την εξέγερση της Σερβίας, μιας και τώρα το ΔΝΤ εκφράστηκε δημόσια εναντίον ενός νόμου που ψήφισε δημοκρατικά η Βουλή της Σερβίας και εναντίον του σοσιαλιστή πρωθυπουργού Ivica Dacic.

Με τον νέο νόμο η Τράπεζα της Σερβίας υποχρεώνεται να λειτουργεί σε όφελος της εθνικής οικονομίας και των αναγκών του Σερβικού λαού και να μην τηρεί τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, του ΔΝΤ και των διεθνών κερδοσκόπων!

Πρόκειται για ενέργεια της Σερβικής Βουλής που υπερασπίζεται το σύνολο της χώρας και είναι φυσιολογική η αντίδραση της Ευρωπαϊκής ένωσης και του ΔΝΤ, αφού εκτιμούν ότι η Σερβία αναστατώνει κυριολεκτικά την διεθνή τραπεζική «σταθερότητα»!

Τώρα ένα τεράστιο αγκάθι, η Σερβία, υποχρεώνει την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να προλάβει νέες αποφάσεις σαν της Σερβίας από Ιταλία και Ισπανία. Για την Ελλάδα δεν ανησυχούν οι διεθνείς κερδοσκόποι, μιας και έχουν εγκαταστήσει μια ενδοτική συγκυβέρνηση!

Η απόφαση της Σερβίας δείχνει πως υπάρχουν ακόμη κάποιοι κι αυτοί στην Περιφέρεια του συστήματος, που τολμούν να εναντιωθούν στην Αυτού Μεγαλειότητα της κερδοσκοπίας, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα!

 

ΠΗΓΗ: sibilla

Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ…

Με μια ανακοίνωση το Υπουργείο Οικονομικών γνωστοποιησε σήμερα την υπογραφή τής “Συμφωνίας Συμβιβασμού” μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και των εταιρειών Siemens AG και Siemens Α.Ε.

Όταν ακόμα και σε τριτοκοσμικά κράτη, για τα αντίστοιχα σκάνδαλα, υπήρξαν πολύ βαριές κυρώσεις, στην Ελλάδα όλα “τακτοποιήθηκαν” με ένα ευτελές, για το μέγεθος του σκανδάλου, ποσό (και αυτό όχι άμεσα, αλλά σε βάθος χρόνου)! Επίσης πουθενά δεν αναφέρεται η υποχρέωση να παραδώσει άμεσα η εταιρεία όλα τα στοιχεία που έχει για το σκάνδαλο (εμπλεκόμενα ονόματα σε χρηματισμό, κλπ.). Η αόριστη αναφορά που γίνεται (για “υποστήριξη” στο μέλλον και “όποτε”) δεν πείθει.

Επιπλέον είναι αξιοσημείωτο, ότι η εταιρεία θα χρηματοδοτήσει φορείς που υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και έχουν ως σκοπό την καταπολέμηση της διαφθοράς, της απάτης και του ξεπλύματος χρήματος!

Όλα τα παραπάνω, καθώς και πολλά άλλα, που συμβαίνουν καθημερινά στο δημόσιο βίο της χώρας, καταδεικνύουν την “ποιότητα” του πολιτικού μας προσωπικού και πώς αυτό αντιλαμβάνεται τη διαφύλαξη του δημοσίου συμφέροντος.

 

Ε.Α.Δ.

 

Διαβάστε τη σχετική ανακοίνωση (οι επισημάνσεις δικές μας):

 

“Συμφωνία ελληνικού Δημοσίου με SIEMENS

Ο Υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας, με βάση την εξουσιοδότηση που του παρείχε η Βουλή, όπως προβλέπεται στο ν.4072/2012 (ΦΕΚ Α΄ 86) και ειδικότερα στο άρθρο 324 για την έγκριση του Σχεδίου «Συμφωνίας Συμβιβασμού» μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και των εταιρειών Siemens AG και Siemens Α.Ε., εκπροσώπησε την Ελληνική Δημοκρατία και υπέγραψε την «Συμφωνία Συμβιβασμού» μεταξύ των δύο πλευρών. Με την υπογραφή της συμφωνίας, το ελληνικό Δημόσιο επιτυγχάνει σημαντικό δημοσιονομικό όφελος και όφελος για την πραγματική οικονομία, μέσα από θετικές δράσεις και μιας σειράς παροχών. Ειδικότερα, από τη συμφωνία προκύπτουν:

1. 80 εκατομμύρια ευρώ, για το συμψηφισμό ισόποσων απαιτήσεων της SIEMENS, που αυτή έχει έναντι διαφόρων δημοσίων φορέων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται νοσοκομεία, ΕΡΓΟΣΕ κλπ.

2. 90 εκατομμύρια ευρώ, για μια περίοδο πέντε ετών, για τη χρηματοδότηση:

- Φορέων που υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και έχουν ως σκοπό την καταπολέμηση της διαφθοράς, της απάτης και του ξεπλύματος χρήματος.

- Πανεπιστημιακών και επιστημονικών ερευνητικών προγραμμάτων, που αποσκοπούν στη βελτίωση της γνώσης και της εξειδίκευσης στους τομείς της ενέργειας, της υγείας, της βιομηχανίας, των υποδομών και της ανάπτυξης των πόλεων.

- 100 υποτροφιών κάθε έτος, για μεταπτυχιακές σπουδές στους τομείς της ενέργειας, της υγείας, της βιομηχανίας, των υποδομών και της ανάπτυξης των πόλεων μέσω του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ).

- Ιατρικού εξοπλισμού (συμπεριλαμβανομένης της παράδοσης, εγκατάστασης και συντήρησης του εξοπλισμού αυτού) για τα Δημόσια Νοσοκομεία, με έμφαση στα Παιδιατρικά Νοσοκομεία.

3. Επένδυση, εντός του 2012, ύψους 100 εκατομμυρίων ευρώ στην SIEMENS Ελλάδας, ώστε να διασφαλιστεί η συνεχιζόμενη παρουσία και δραστηριότητα της εταιρείας, η οποία απασχολεί σήμερα περισσότερους από 600 εργαζόμενους.

4. Πραγματοποίηση επένδυσης κατασκευής νέου εργοστασίου παραγωγής στην Ελλάδα, προϋπολογισμού άνω των 60 εκατομμυρίων ευρώ, που θα οδηγήσει στην απασχόληση άνω των 700 ατόμων. Πέρα από τα αναφερόμενα οφέλη του εν λόγω «Συμβιβασμού», μέσω της συμφωνίας:

• Η SIEMENS θα συνεχίσει να παρέχει κάθε δυνατή υποστήριξη στις Ελληνικές Αρχές, όποτε της ζητηθεί, σε σχέση με τη συνεχιζόμενη ανάκριση κατά φυσικών προσώπων, που έχουν εμπλακεί στην υπόθεση.

• Αναλαμβάνει την καταβολή της νομικής δαπάνης, με την οποία έχει επιβαρυνθεί το Ελληνικό Δημόσιο για την υπόθεση αυτή.

• Και επιπλέον, εντάσσεται για μια περίοδο έως τριών ετών από την Ημερομηνία Έναρξης της Συμφωνίας, σε ένα πρόγραμμα εταιρικής συμμόρφωσης υπό ένα Επίτροπο που θα διορίσει το ελληνικό Δημόσιο.

Το τελικό κείμενο της «Συμφωνίας» που υπογράφτηκε, δεν έχει καμία διαφοροποίηση από το σχέδιο «Συμφωνίας», που ενέκρινε η Βουλή των Ελλήνων.

Με μέριμνα του Υπουργού Οικονομικών, η ενυπόγραφη Συμφωνία θα διαβιβαστεί στη Βουλή για ενημέρωση.”

ΠΗΓΗ – http://www.minfin.gr

 

Από http://eadikigoroi.wordpress.com/

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΟΜΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗ ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΙΔΙΟΚΑΤΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΕΚΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΧΑΜΗΛΟΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ

 

ΠΗΓΗ: ΠΟΜΙΔΑ

Η ΠΟΜΙΔΑ εκφράζει την εντονότατη ανησυχία και διαμαρτυρία των ιδιοκτητών ακινήτων της χώρας για το διαφαινόμενο νέο φορολογικό «πογκρόμ» εναντίον τους, στο πλαίσιο της προσπάθειας να κλείσει η “μαύρη τρύπα” των 11,5 δις. ευρώ.

Όλοι αναγνωρίζουμε την ανάγκη να καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή και να περιοριστεί η σπατάλη στο Δημόσιο. Ουδείς όμως νομιμοποιείται να εξαπολύει συνεχώς νέες φορολογικές επιθέσεις εναντίον των ιδιοκτητών ακινήτων, εκείνων δηλαδή των φορολογουμένων που σήκωσαν και θα εξακολουθούν να σηκώνουν στους ώμους τους το μεγαλύτερο μέρος του σημερινού δημοσιονομικού βάρους με την έκτακτη εισφορά επί του ΕΤΑΚ 2009, το ειδικό τέλος ακινήτων (ΕΕΤΗΔΕ) 2011-12, τον επερχόμενο ληστρικό ΦΑΠ 2010, 2011 και 2012, τα αυξημένα τεκμήρια διαβίωσης και τις αστρονομικές αυξήσεις στους φόρους εισοδήματος, κληρονομιάς – γονικής παροχής, κλπ., εκτός αν στόχος του είναι η διάλυση της «ραχοκοκαλιάς» της κοινωνίας μας. Ούτε είναι δίκαιο οι ιδιοκτήτες ακινήτων να αποτελούν τον μόνιμο στόχο των φορολογικών αρχών, επειδή δεν γίνεται να μεταφέρουν την περιουσία τους εκτός Ελλάδας, όπως συμβαίνει με άλλου είδους περιουσιακά στοιχεία.

Έτσι, και ενώ ήδη η κατοικία του καθενός φορολογούμενου αποτελεί «τεκμήριο διαβίωσης», αποτελεί κατά την άποψή μας σκάνδαλο το να τίθενται στο τραπέζι των συζητήσεων προτάσεις όπως η φορολόγηση της ιδιοκατοίκησης. Η επιβάρυνση των ιδιοκτητών όχι μόνον με το τεκμήριο κατοικίας, αλλά και με το πρόσθετο πλασματικό «εισόδημα» της ιδιοκατοίκησης ισοδυναμεί με υποχρέωσή τους να πληρώνουν «ενοίκιο» στο κράτος για το σπίτι τους και αποτελεί κατάφωρα άδικο αλλά και αβάστακτο μέτρο, ειδικά στις σημερινές συνθήκες.

Όμως φαίνεται ότι τη χαριστική βολή θα αποτελούσε η φημολογούμενη κατάργηση του ΕΚΑΣ για τους χαμηλοσυνταξιούχους που έχουν δική τους κατοικία! Όχι μόνον γιατί το ΕΚΑΣ από την ίδια τη φύση του, πρέπει να εξαρτάται αποκλειστικά από ηλικιακά ή εισοδηματικά κριτήρια, και όχι από την τυχόν ύπαρξη κάποιων σήμερα απαξιωμένων ακίνητων περιουσιακών στοιχείων, όπως ακόμη και ιδιόκτητης κατοικίας, αλλά και επειδή δεν λαμβάνει υπόψη τις περιπτώσεις των ιδιοκτητών που αγόρασαν το σπίτι τους με στεγαστικά δάνεια, τα οποία αγωνίζονται να αποπληρώνουν με αιματηρές στερήσεις και οικονομίες.

Σήμερα, τα όποια νέα φορολογικά μέτρα ληφθούν, για να είναι αποτελεσματικά πρέπει να έχουν πλέον ως κύρια παράμετρό τους την εναπομείνασα πραγματική φοροδοτική ικανότητα των πολιτών, και όχι το «πόσα μας λείπουν». Αν συνεπώς η φορολογία των ακινήτων δεν βασιστεί στην παραπάνω αρχή, το μόνο το οποίο θα εισπράττουν οι φορολογικές αρχές από τους ιδιοκτήτες των ξενοίκιαστων και των απαξιωμένων ακινήτων σε όλη τη χώρα, θα είναι η γνωστή «ένσταση του Μενίππου»: “Ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος”…

 

ΠΗΓΗ – http://www.pomida.gr/

 

reblogged: http://eadikigoroi.wordpress.com/

Η Πυραμίδα και το Σύνδρομο (του Γιάννη Βαρουφάκη)

Το Πρόγραμμα 24 Ημερών δεν υιοθετήθηκε, όπως και δεν περίμενα να υιοθετηθεί – προφανώς. Έτσι, σήμερα ξημερώνει η 20ή Αυγούστου ως αποφράς ημέρα. Σήμερα, το ελληνικό δημόσιο θα στείλει 3,2 δισεκατομμύρια ευρώ στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), ως αποπληρωμή ομολόγων του ελληνικού δημοσίου που είχε στην κατοχή της η ΕΚΤ και, έτσι, η κυβέρνησή μας χάνει και το τελευταίο διαπραγματευτικό της χαρτί απέναντι στον άξονα Βερολίνου-Φραγκφούρτης, με το οποίο θα μπορούσε να πιέσει για την σωτηρία της χώρας. Τώρα πια θυμίζουμε, ως χώρα, την Blanche του Streetcar Named Desire – ελληνιστί, σε απίστευτα κακή μετάφραση, το Λεωφορείον ο Πόθος: «I have always relied on the kindness of strangers» ήταν τα τελευταία της λόγια, όπως θα θυμάστε (παραφράζοντας: «Και τώρα βασιζόμαστε την γενναιοδωρία των ξένων”). Δεν θα επαναλάβω αυτά που έλεγα εδώ. Απλά θα επισημάνω κάποια νέα στοιχεία (α) για το που βρέθηκαν αυτά τα χρήματα, για να δοθούν στην ΕΚΤ, και (β) για την καταστροφική πορεία που επέλεξε να ακολουθήσει η κυβέρνηση μιμούμενη πλήρως τις προηγούμενες δύο κυβερνήσεις.

Πυραμιδικά δάνεια

Πυραμίδες λέγονται τα χρηματοδοτικά σχήματα τα οποία είναι μαθηματικά σίγουρο ότι θα καταρρεύσουν καθώς βασίζονται στην αρχή ότι οι εισπράττοντες εισπράττουν ποσά που ο «κύκλος» εκείνων που πληρώνουν κάποια στιγμή κλείνει και, τότε, καταρρέει όλη η πυραμίδα. Πάρτε για παράδειγμα τον Bernie Madoff, τρόφιμο αμερικανικών φυλακών σήμερα. Όταν οι επενδύσεις που είχε κάνει για λογαριασμό πελατών του δεν πήγαν καλά, εκείνος επέλεξε να μη πει την αλήθεια. Αντί να ανακοινώσει ζημίες, ανακοίνωσε δυσανάλογα υψηλά κέρδη. Έτσι, προσέλκυσε νέους επενδυτές, οι οποίοι του εμπιστεύτηκαν τα χρήματά τους, με αποτέλεσμα να τα χρησιμοποιήσει για να αποπληρώσει όσους από τους προηγούμενους πελάτες (των οποίων τα χρήματα συρρίκνωσε) ήθελαν να ρευστοποιήσουν τα «κέρδη» τους. Κ.ο.κ. έως ότου η κατάρρευση του 2008 έκανε όλους τους πελάτες να ζητήσουν τα χρήματά τους πίσω, οπότε και αποκαλύφθηκε η πυραμίδα-απάτη του Madoff.

ΠΡΟΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩ

Του Γ.ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Ρίγη πολιτικού πανικού σκόρπισε σε όλη την Ευρώπη η ψυχρή δήλωση στη βρετανική εφημερίδα «Ντέιλι Τέλεγκραφ» του σοσιαλδημοκράτη Φινλανδού υπουργού Εξωτερικών Ερκι Τούομιογια: «Πρέπει να αντιμετωπίσουμε ανοιχτά την πιθανότητα διάλυσης του ευρώ»!

Ηταν ο πρώτος Ευρωπαίος υπουργός που έθεσε δημοσίως και ωμά το ζήτημα που απασχολεί εκατοντάδες εκατομμύρια πολίτες της Γηραιάς ηπείρου, οι οποίοι αισθάνονται όλο και μεγαλύτερη εχθρότητα προς το ευρώ. Θεωρούν την οικονομική πολιτική που ασκείται εν ονόματι του κοινού νομίσματος αιτία της διαρκούς επιδείνωσης της ζωής τους τα τελευταία χρόνια. «Η διάλυση του ευρώ δεν σημαίνει το τέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Θα μπορούσε να κάνει την ΕΕ να λειτουργεί καλύτερα», πρόσθεσε ο Φινλανδός υπουργός. «Νομισματικό ζουρλομανδύα (!) που προκαλεί δυστυχία σε εκατομμύρια ανθρώπους και καταστρέφει το μέλλον της Ευρώπης» αποκάλεσε το ευρώ ο ηγέτης της φινλανδικής Ακροδεξιάς Τίμο Σόινι, τονίζοντας ότι «είναι μόνο ζήτημα χρόνου αν θα φύγει από το ευρώ ο Νότος ή ο Βορράς» της Ευρώπης.

«Προετοιμάζεται για το τέλος της Ευρωζώνης η Φινλανδία» τιτλοφορούσε προχθές άρθρο της η γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε», τονίζοντας ότι ο Τούομιογια δεν είναι ο μόνος Φινλανδός υπουργός που έχει τέτοιες απόψεις. «Ηδη από τις αρχές Ιουλίου, η συνάδελφός του στο υπουργικό συμβούλιο και υπουργός Οικονομικών Γιούτα Ούρπιλαϊνεν έχει πει ότι η Φινλανδία δεν θα παραμείνει στο ευρώ πάση θυσία», υπενθύμιζε η γερμανική εφημερίδα. Αν λάβει κανείς υπόψη του ότι η Φινλανδία είναι από τους πιο αφοσιωμένους συμμάχους του Βερολίνου, αντιλαμβάνεται ότι το θέμα είναι σοβαρό.

Δεν είναι μόνο οι Φινλανδοί που αμφιβάλλουν για την επιβίωση του κοινού νομίσματος και προετοιμάζονται για την εξαφάνισή του. Πάταγο προκάλεσε το εξώφυλλο του τεύχους της περασμένης εβδομάδας του βρετανικού περιοδικού «Εκόνομιστ» το οποίο έδειχνε τη Γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ να μελετά ένα φανταστικό ντοσιέ με τίτλο: «Πώς να διαλύσετε το ευρώ». Το περιοδικό ισχυρίζεται ότι «μια χαοτική αποσύνθεση της Ευρωζώνης θα ήταν συμφορά» και καταλήγει: «Εκτός εάν η Μέρκελ επιβάλει τη γραμμή της, η επιλογή θα είναι ανάμεσα σε μια ακριβή διάλυση σύντομα και σε μια πραγματικά καταστροφική διάλυση αργότερα».

Ούτε καν οι Γερμανοί δεν πιστεύουν πια ακλόνητα στη διατήρηση του ευρώ και το ομολογούν στα σοβαρότερα έντυπά τους. «Τράπεζες, επενδυτές και επιχειρήσεις προετοιμάζονται για μια αποσύνθεση του κοινού νομίσματος», υπογράμμιζε στους τίτλους σχετικής ανάλυσής του το γερμανικό περιοδικό «Σπίγκελ» αυτή την εβδομάδα. «Στα χρηματοπιστωτικά κέντρα όλου του κόσμου πάρα πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ανοιχτά ότι θα εκπληρωθεί η προφητεία του Μίλτον Φρίντμαν σύντομα» ομολογεί το περιοδικό, αναφερόμενο στην εξαρχής θέση του Αμερικανού νομπελίστα οικονομολόγου ότι το ευρώ είναι αδύνατον να επιβιώσει.

«Τι περιμένουν, λοιπόν, η Ιταλία, η Ισπανία και μετά από λίγο και η Γαλλία για να πουν στους Γερμανούς «ή εμείς ή εσείς», για να πουν ότι δεν μπορούμε να παραμείνουμε στο ευρώ υπ’ αυτούς τους όρους;», έγραφε σε ένα εξαιρετικά επιθετικό πρωτοσέλιδο άρθρο της η μπερλουσκονική, δεξιά ιταλική εφημερίδα «Τζορνάλε» και συνέχιζε: «Καλύτερα να γυρίσουμε στα εθνικά νομίσματα, αλλά να διατηρήσουμε αυτονομία και ελευθερία». Δεν δίσταζε, μάλιστα, να προειδοποιήσει με εξαιρετικά ζοφερό τρόπο: «Προσοχή να μην έχουμε το ίδιο τέλος όπως το 1938, όταν οι μεγάλοι της Ευρώπης δεν αντιστάθηκαν στον Χίτλερ και μετά από έναν χρόνο η μισή Ευρώπη είχε καταληφθεί από τα γερμανικά στρατεύματα»!

Ακρως απαισιόδοξη για τις δυνατότητες διασφάλισης της συνέχισης του ευρώ ήταν και η εφημερίδα «Ντι Τσάιτ», προσκείμενη στη σοσιαλδημοκρατική διανόηση της Γερμανίας. «Μια μάχη δεν χάνεται όταν πλησιάζουν οι εχθροί, αλλά όταν απομακρύνονται οι φίλοι. Αυτή είναι η καθοριστική αλλαγή στον αγώνα για το ευρώ τούτες τις μέρες. Ολοι το αποκηρύσσουν», έγραψε με εμφανή θλίψη.

«Καλύτερα να γυρίσουμε στα εθνικά νομίσματα αλλά να διατηρήσουμε αυτονομία και ελευθερία», έγραψε η ιταλική «Τζορνάλε»

 

Από το ΕΘΝΟΣ

 

ΠΗΓΗ – http://papaioannou-giannis.net

Βαρουφάκης: Η επιμήκυνση που ζητά η Ελλάδα είναι το σκοινί με το οποίο θα κρεμαστεί

Reblogged: http://eadikigoroi.wordpress.com

Στο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων 23 λιμάνια – φιλέτα της χώρας.

Αντίο σε 23 λιμάνια – φιλέτα της χώρας …

Στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) μεταφέρεται, με απόφαση της Διϋπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων, το δικαίωμα παραχώρησης σε τρίτους – μέσω συμβάσεων παραχώρησης – κάθε δικαιώματος χρήσης, διοίκησης, διαχείρισης και εκμετάλλευσης 23 λιμένων και τουριστικών λιμένων, ανακοίνωσε το υπουργείο Οικονομικών.

Συγκεκρμένα, στις 13-08-2012 το Υπουργείο Οικονομικών εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:

Μεταφορά στο ΤΑΙΠΕΔ του δικαιώματος παραχώρησης σε τρίτους συμβάσεων χρήσης, διοίκησης, διαχείρισης και εκμετάλλευσης 23 λιμένων και τουριστικών λιμένων

Με απόφαση της Διϋπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων μεταφέρεται στο ΤΑΙΠΕΔ το δικαίωμα παραχώρησης σε τρίτους – μέσω συμβάσεων παραχώρησης – κάθε δικαιώματος χρήσης, διοίκησης, διαχείρισης και εκμετάλλευσης 23 λιμένων και τουριστικών λιμένων.

Πρόκειται για λιμένες και τουριστικούς λιμένες σε: Ζάκυνθο, Κατάκολο, Τούρλο Μυκόνου, Χίο, Πύλο Μεσσηνίας, Νέα Επίδαυρο, Γλυφάδα, Πόρο, Σκιάθο, Σκύρο, Αγ. Νικόλαο Κρήτης, Ιτέα Φωκίδος, Καλαμαριά (Αρετσού), Κω, Άλιμο, Ύδρα, Ρέθυμνο, Ρόδο (Ακαντιά και Μανδράκι), Σούδα και Αργοστόλι.

Μέχρι την ανάληψη των σχετικών υποχρεώσεων από τον ιδιώτη παραχωρησιούχο έχει προβλεφθεί τα δικαιώματα χρήσης, διοίκησης, συνήθους διαχείρισης και εκμετάλλευσης των συγκεκριμένων λιμένων να συνεχίσουν να ασκούνται από τους φορείς που τα ασκούν μέχρι την έναρξη ισχύος της συμβάσεως παραχώρησης.

ΠΗΓΗ – http://www.minfin.gr

Reblogged: http://eadikigoroi.wordpress.com

Γιάννης Βαρουφάκης: Πιθανότητα κατάρρευσης 100%

Στο 100% πλέον ανέρχεται η πιθανότητα κατάρρευσης της χώρας σύμφωνα με τον Γιάννη Βαρουφάκη, αν δεν αλλάξει άμεσα η πορεία και δεν υπάρξει επαναδιαπραγμάτευση με στόχο το moratorium και τη μείωση του χρέους.
Μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΪ, ο γνωστός οικονομολόγος (και καθηγητής οικονομικών στο οικονομικό της Nομικής Αθηνών) εκτίμησε ότι η Γερμανία δεν θα λάβει αποφάσεις για την Ελλάδα πριν οριστικοποιηθεί τι θα γίνει με το καυτό πρόβλημα της Ισπανίας και, δευτερευόντως, της Ιταλίας. Οι Γερμανοί θεωρούν ότι ένα νέο δάνειο προς την Ελλάδα (το οποίο θα συνόδευε την επιμήκυνση του προγράμματος) θα είναι πεταμένα λεφτά, εκτιμά ο ίδιος.
Στο πλαίσιο αυτό θεωρεί λάθος τη στρατηγική της κυβέρνησης να επιζητεί επιμήκυνση, σημειώνοντας ότι συνεχίζουμε να διακατεχόμαστε από το “σύνδρομο Παπακωσταντίνου”, ενώ επανέλαβε ότι απαιτείται άμεση επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου με τους εξής στόχους:

• Ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών απευθείας από τον EFSF, όπως έχει αποφασισθεί για τις ισπανικές τράπεζες.
• Moratorium στο ελληνικό χρέος με διασύνδεση της αποπληρωμής με την πορεία του ΑΕΠ.
• Outsourcing των αδιάθετων πόρων του ΕΣΠΑ, ύψους 12 δισ. ευρώ, στην ΕΤΕπ η οποία θα αναλάβει τη διενέργεια άμεσων επενδύσεων στην Ελλάδα.
  ΠΗΓΗ: http://harryklynn.blogspot.gr/2012/08/100.html

Πρωτοδικείο Αθηνών: Δικαίωση για τους κατόχους μετοχών της Τράπεζας της Ανατολής

Συνέχεια στο μεγάλο θέμα της Τράπεζας της Ανατολής και των διεκδικήσεων όσων κατέχουν τίτλους μετοχών. Πρόκειται για το θέμα που προκάλεσε πανελλήνιο σάλο πέρυσι τον Σεπτέμβριο, με αφορμή τον πρώτο Έλληνα ο οποίος εμφανίστηκε να κατέχει τέτοιο τίτλο, ο Πατρινός Αρτέμης Σώρρας.

Για όλους αυτούς τους μήνες που το θέμα δεν μονοπωλούσε το ενδιαφέρον, υπήρχε σε εξέλιξη ο δικαστικός αγώνας κατόχων τίτλων μετοχών από όλη την Ελλάδα, οι οποίοι είχαν προσφύγει στην Ελληνική δικαιοσύνη. Και ζητούσαν αν δεν τους καταβληθούν τα χρήματα που αντιστοιχούν στην αξία των μετοχών, όπως τουλάχιστον από τη δική τους πλευρά ισχυρίζονται, να τους προσκομιστούν τα έγγραφα γύρω από την εκκαθάριση ή ό,τι άλλο αφορούσε την Τράπεζα της Ανατολής.

Το Πρωτοδικείο της Αθήνας εξέδωσε την υπ’ αριθμ 6341/2012 απόφαση η οποία κοινοποιήθηκε στις 4 Ιουλίου και βάσει αυτής δικαιώνονται σε απόλυτο βαθμό όσοι έκαναν την προσφυγή! Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Ότι η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος είναι υποχρεωμένη, με δικαστική απόφαση πια, να δώσει όλα τα έγγραφα στους δικαιούχους. Και επειδή δεν είχε ολοκληρωθεί η εκκαθάριση της Τράπεζας της Ανατολής, οι προσφεύγοντες «βλέπουν» τώρα ανοικτό τον δρόμο για νέες δικαστικές ενέργειες οι οποίες να αποσκοπούν στην διεκδίκηση των χρημάτων που αντιστοιχούν στις μετοχές που έχουν στα χέρια τους!

Βέβαια θυμίζουμε ότι από την άλλη πλευρά η στάση που έχει τηρηθεί εξ αρχής στο ζήτημα, είναι πως όλοι οι τίτλοι που έχουν στην κατοχή τους οι πολίτες δεν έχουν καμία απολύτως αξία. Μένει πάντως να δούμε τη συνέχεια, η οποία αναμένεται να δοθεί εντός Οκτωβρίου στις δικαστικές αίθουσες, ύστερα από άλλες νομικές πρωτοβουλίες που πρόκειται να πάρουν οι ενδιαφερόμενοι.

Το ιστορικό
Ως γνωστόν η υπόθεση ξεκινά το 1904, όταν η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος ιδρύει την «Τράπεζα της Ανατολής». Το 1932 η «Τράπεζα της Ανατολής» εξαγοράζεται και συγχωνεύεται με την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος αλλά η εκκαθάριση που προβλεπόταν δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Κατά τους ισχύοντες νόμους η Εθνική Τράπεζα ισχυρίζεται πώς η αξία των μετοχών της Τράπεζας της Ανατολής έχει εκμηδενιστεί. Οι κάτοχοι ισχυρίζονται πως αυτό θα ίσχυε αν οι μετοχές ήταν σε δραχμές. Αντιθέτως όμως, ήταν σε χρυσό.

Η αξία των μετοχών και το δημόσιο χρέος
Ο κ. Θεόδωρος Καρυώτης, καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Maryland στις ΗΠΑ, είχε αποτιμήσει κάθε τέτοια μετοχή στα 670 δισ. ευρώ! Τουτέστιν μία φορά και μισή του σημερινού χρέους της Ελλάδας το οποίο ανέρχεται στα 450 δις ευρώ κατά προσέγγιση. Η συνολική αξία των 40 μετοχών πλησιάζει τα 30 τρισ.! Μάλιστα, η οικογένεια Σώρρα είχε προχωρήσει και σε δωρεά τεσσάρων μετοχών στην Γ’ Δ.Ο.Υ. Πατρών, ώστε το ελληνικό κράτος να εκδώσει υποχρεωτικά διπλότυπο είσπραξης του ανάλογου φόρου δωρεάς (που για τις Μ.Κ.Ο. είναι της τάξης του 0,5%) και να εισπράξει φόρο της τάξης των 13,5 δισ.. Τα χρήματα αυτά επαρκούν για τον μηδενισμό του δημοσίου και του ιδιωτικού χρέους.

(dete.gr)
Από: http://www.defencenet.gr/defence/index.php?option=com_content&task=view&id=50521&Itemid=160
Δείτε επίσης ειδικά για το θέμα και: http://banquedorient.org/web

reblogged: http://eadikigoroi.wordpress.com

Ιδιωτικοποιημένοι αυτοκινητόδρομοι με δημόσια όμως χρηματοδότηση

ΑΝΕΣΤΗΣ ΤΑΡΠΑΓΚΟΣ

Θεσσαλονίκη – Ιούλιος 2012

Η επανεκκίνηση της κατασκευής των μεγάλων οδικών αξόνων

Μέσα σ’ ένα οικονομικό περιβάλλον γενικευμένης κοινωνικής καταστροφής που έχει προκαλέσει η διετής μνημονιακή πολιτική, με μια ύφεση που επιμένει επί μια τετραετία και φτάνει στο 7% ετήσιας μείωσης του ΑΕΠ, και με μια ανεργία που συνεχίζει να διογκώνεται φτάνοντας στο ένα τέταρτο του εργατικού δυναμικού, η κυβέρνηση της ΝΔ (με την σύμπραξη του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜ.ΑΡ.), εξαγγέλλει «αναπτυξιακές» παρεμβάσεις σε ορισμένους τομείς, προκειμένου να τροφοδοτηθεί μια ορισμένη ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Μεταξύ αυτών προβάλλει σε κυρίαρχη θέση η επανεκκίνηση της κατασκευής των μεγάλων οδικών έργων και συγκεκριμένα των αξόνων Κεντρικής Ελλάδας (Ε 65 στην Θεσσαλία) , Ελευσίνας – Πάτρας – Πύργου (Πελοπόνησος) , Ιονίας Οδού (Ήπειρος – Στερεά Ελλάδα) και ΠΑΘΕ στο τμήμα Μαλιακός – Κλειδί (Σήραγγες των Τεμπών) [Καθημερινή «Τα πρώτα πέντε μέτωπα για την ανάπτυξη» 22-Ιουλίου-2012].

Τα τεχνικά αυτά έργα είχαν δρομολογηθεί ήδη από τα μέσα της 10ετίας του 2000, αντιπροσωπεύοντας την συνέχιση της εμπειρίας κατασκευής της Αττικής Οδού και της Ζεύξης Ρίο-Αντιρίου, που είχαν κατασκευασθεί στο μεταίχμιο του 2000, ως ιδιωτικοποιημένοι οδικοί άξονες, δηλαδή με τραπεζική χρηματοδότηση και ιδιωτική τους εκμετάλλευση για 10ετίες, με την είσπραξη των πολυπληθών σταθμών διοδίων που είχαν τοποθετηθεί. Έτσι και οι επόμενοι τέσσερεις μεγάλοι αυτοί αυτοκινητόδρομοι, ξεκίνησαν να κατασκευάζονται με συμβάσεις παραχώρησης που επικυρώθηκαν από το ελληνικό κοινοβούλιο, με μια ορισμένη οικονομική συμμετοχή των κατασκευαστικών κοινοπραξιών, του ελληνικού δημοσίου και κυρίως του τραπεζικού συστήματος.

Αυτά και άλλα τεχνικά έργα υποδομών, προβάλλονταν ως λύση στα προβλήματα της κατασκευής δημόσιων έργων, εφόσον αναγνωρίζονταν ο ιδιωτικοποιημένος τους χαρακτήρας και στο βαθμό που η χρηματοδότησή τους δεν θα επιβάρυνε το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, αλλά θα αποτελούν πεδίο ανάπτυξης της ιδιωτικής πρωτοβουλίας (τραπεζών και κατασκευαστικών ομίλων) με αντιστάθμισμα την είσπραξη των διοδίων που θα τοποθετούνταν πυκνά κατά μήκος αυτών των αυτοκινητοδρόμων. Άλλωστε, ένα μέρος της χρηματοδότησης της κατασκευής τους προήλθε ακριβώς από την είσπραξη των διοδίων στην Εθνική Οδό Αθήνας – Θεσσαλονίκης, τα οποία πολλαπλασιάστηκαν και οι τιμές τους ανέβηκαν κατακόρυφα.

Αναπτυξιακή παρέμβαση σ’ ένα τοπίο γενικευμένου κοινωνικού ολέθρου

Αυτή η επανεκκίνηση που επιχειρείται με την άμεση ώθηση του αστικού κράτους (μακράν της χρηματοδότησης της ιδιωτικής πρωτοβουλίας), γίνεται μέσα σ’ ένα τοπίο του κατασκευαστικού κλάδου ολοκληρωτικού ολέθρου, με αμφισβητήσιμα κοινωνικά αποτελέσματα στο επίπεδο αντιμετώπισης της μαζικής ανεργίας, και με όρους ριζικά διαφορετικούς απ’ ό,τι αρχικά είχε προγραμματιστεί. Και πρώτα απ’ όλα έχει συρρικνωθεί καίρια καθόλη τη διάρκεια της καπιταλιστικής κρίσης, η λειτουργία του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, που από τα 9,6 δισεκ. ευρώ που κάλυπτε το 2008, έχει μειωθεί στα 7,3 δισεκ. ευρώ, και μάλιστα με βάση τις κυβερνητικές αποφάσεις στην αρχή του 2012, μειώνεται με νέες περικοπές ύψους 500 εκατ. ευρώ, προκειμένου να εξοικονομηθούν πόροι στο βωμό της δημοσιονομικής «εξυγίανσης» [Ναυτεμπορική «Νέες περικοπές στις δημόσιες επενδύσεις», 19-Ιουλίου-2012].

Παράλληλα ο δείκτης παραγωγής στις τεχνικές κατασκευές (δημόσιες και ιδιωτικές) μειώνεται συνέχεια τα τρία τελευταία χρόνια, φτάνοντας στο ένα πέμπτο της τιμής που είχε στα 2005. Σ’ αυτό το διάστημα η ανεργία στον κατασκευαστικό κλάδο έφτασε στην απώλεια 160 χιλιάδων θέσεων εργασίας, έτσι ώστε το επιστημονικό και εργατοτεχνικό δυναμικό του κλάδου μειώθηκε στις 242 χιλιάδες  από τις 402 χιλιάδες που ήταν το 2007. Η συμβολή των κατασκευών στην δημιουργία του ΑΕΠ, ενώ βρίσκονταν στο 8,8% στα τέλη του 2006, έπεσε κατακόρυφα στο 3,9% σήμερα. Οι ακαθάριστες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου στον κλάδο (που καλύπτουν το μισό σχεδόν των συνολικών επενδύσεων) μειώθηκαν από τα 9,3 δισεκ. ευρώ το 2006 στο ύψος των 4 δισεκ. ευρώ στην σημερινή περίοδο. Οι δημοπρατήσεις δημόσιων έργων έχουν μειωθεί στις 370 ετήσια έναντι των 516 που ήταν το 2010. Ο δείκτης της ιδιωτικής οικοδομικής δραστηριότητας μειώνεται συνεχώς την τελευταία τριετία φτάνοντας σήμερα σε επίπεδα του ενός πέμπτου σε σχέση με το 2005. Στο επίπεδο των εργοληπτικών επιχειρήσεων, πολλές έχουν κλείσει ή έχουν μειώσει ριζικά το απασχολούμενο προσωπικό τους, ενώ το 29% από αυτές που έχουν απομείνει εμφανίζουν ζημίες στους ισολογισμούς τους, τη στιγμή που κάθε τεχνική εταιρία των τάξεων 3^ης έως 7^ης χρωστά κατά μέσο όρο 11,8 εκατ. ευρώ όταν ο μέσος όρος του ετήσιου κύκλου εργασιών τους φτάνει μόλις στα 10,1 εκατ. ευρώ. [ΣΑΤΕ «6^η εξαμηνιαία έκθεση για τον κατασκευαστικό κλάδο», Φεβρουάριος 2012].

Κατά συνέπεια, ακόμη κι’ αν γίνει δυνατή η επανέναρξη κατασκευής αυτών των τεσσάρων αυτοκινητοδρόμων από την αρχή του 2013, δεν θα πρόκειται παρά για την πρόσκαιρη δημιουργία μερικών χιλιάδων θέσεων εργασίας, διετούς ή τριετούς διάρκειας (τόσο διαρκεί η κατασκευή των έργων), πράγμα που αντιπροσωπεύει σταγόνα στον ωκεανό της μαζικής ανεργίας στον κατασκευαστικό κλάδο, κι’ όχι διαδικασία οικονομικής ανάκαμψης με σταθερότητα και προοπτική : πρόκειται περισσότερο για κίνηση εντυπωσιασμού, παρά για πραγματική αναπτυξιακή παρέμβαση απέναντι στην μεγάλη οικονομική ύφεση.

Ιδιωτικοποίηση των κοινωφελών έργων με δημόσια κονδύλια

Ωστόσο το κύριο ζήτημα τοποθετείται στο επίπεδο του χαρακτήρα, της χρηματοδότησης και λειτουργίας αυτών των μεγάλων οδικών αξόνων και συγκεκριμένα  στο γεγονός ότι το τραπεζικό σύστημα που είχε αναλάβει την οικονομική αυτή επένδυση, σταμάτησε την χρηματοδότησή της στο βαθμό που είχε εισέλθει σε βαθειά κρίση στα πλαίσια της γενικότερης κρίσης υπερσυσσώρευσης του κεφαλαίου. Γι’ αυτόν άλλωστε το λόγο και είχε σταματήσει η κατασκευή αυτών των έργων την τελευταία διετία, αποδεικνύοντας περίτρανα ότι η πολυδιαφημιζόμενη ιδιωτική πρωτοβουλία δεν είναι σε θέση να διεκπεραιώσει από μόνη της τεχνικά έργα τέτοιου μεγέθους [Έθνος «Προτεραιότητα τα μεγάλα έργα», 17-Ιουλίου-2012»].

Μπροστά σ’ αυτή την καταφανή ανεπάρκεια της ιδιωτικής πρωτοβουλίας (κατασκευαστικών κοινοπραξιών και τραπεζών), επανέρχεται σήμερα το αστικό κράτος προκειμένου να χρηματοδοτήσει την ολοκλήρωση της κατασκευής αυτών των αυτοκινητοδρόμων, με κονδύλια του ΕΣΠΑ και με εγγυοδοσίες της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, κατά τα πρότυπα της Αττικής Οδού. Πράγματι και σ’ αυτή την τελευταία περίπτωση και παρόλο που δεν είχε προκύψει τότε οποιαδήποτε καπιταλιστική κρίση και τραπεζική χρεοκοπία, δεν ήταν παρά το ελληνικό δημόσιο που χρηματοδότησε (κατά τα τρία τέταρτα) την κατασκευή της, ενώ οι τεχνικές εταιρίες νέμονται από τότε την ιδιωτική της εκμετάλλευση. Αυτό συνεπώς πρόκειται να συμβεί και με αυτούς τους οδικούς άξονες : Το αστικό κράτος αναλαμβάνει εκ νέου την χρηματοδότησή τους, στην προοπτική όμως της ιδιωτικοποιημένης τους εκμετάλλευσης.

Προκύπτει έτσι ότι οι στόχοι της ελληνικής Αριστεράς και του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, απέναντι στην κατάσταση και τις παρεμβάσεις στον κατασκευαστικό κλάδο, επικεντρώνονται , μεταξύ των άλλων :

Κατά πρώτο, στην επιδίωξη σημαντικής αύξησης του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, που ιστορικά υπήρξε μια μορφή ατμομηχανής για την τροφοδότηση της οικονομικής ανάκαμψης και για την διασφάλιση των θέσεων απασχόλησης των 160 χιλιάδων εργαζομένων που έχουν απολυθεί την τελευταία τριετία από τις εργοληπτικές επιχειρήσεις.

Κατά δεύτερο, στη διεκδίκηση αποκατάστασης του δημόσιου χαρακτήρα των κοινωφελών έργων που εκτελούνται σε κάθε περίπτωση με δημόσια κονδύλια, η είσπραξη των τελών χρήσης αυτών των έργων από το ίδιο το ελληνικό δημόσιο και η χρησιμοποίησή τους για την συντήρησή τους, ή για την κατασκευή συμπληρωματικών έργων, καταργώντας την εφαρμογή των συμβάσεων παραχώρησης.

Κατά τρίτο την διασπορά των δημόσιων επενδύσεων σ’ όλο το φάσμα των μεσαίων έργων που είναι αναγκαία σ’ όλες τις περιφέρειες της χώρας, προκειμένου να προωθείται μια ισόρροπη αναπτυξιακή διαδικασία, παράλληλα με την θεσμοθέτηση του εργατικού και λαϊκού ελέγχου στο συνολικό κατασκευαστικό κύκλωμα (μελέτη, χρηματοδότηση, κατασκευή, διαχείριση, εκμετάλλευση).

Ένας άλλος κόσμος είναι ακόμη και σήμερα εφικτός.

Σταχυολόγημα –προτροπή να διαβαστεί ολόκληρο- από το editorial του περιοδικού  «Θέσεις»

«ΜΙΑ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΣΤΗ ΜΕΤΑΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΕΛΛΑΔΑ»

Τεύχος 120, περίοδος: Ιούλιος - Σεπτέμβριος 2012

http://www.theseis.com/index.php?option=com_content&task=view&id=1168&Itemid=29

 

«...Ο τρικομματικός μνημονιακός θίασος ποικιλιών εμφανίζει την ενδιαφέρουσα ισορροπία του πλοίου στο τσουνάμι: Θα νομίζει ότι «κυβερνά» όταν την πορεία καθορίζει ο ανεξέλεγκτος μηχανισμός της κρίσης που δεν αντιμετωπίζεται με τις δικολαβικές ρητορείες του τρικέφαλου συνδυασμού ευσεβούς εθναμυντορισμού, δικολαβικής κενότητας και μεγαλόσχημου ρητορικού ναρκισσισμού.

....Το «Μνημόνιο» Αποτελεί την εξωτερική υποστήριξη των (σχετικά αδύναμων) εσωτερικών φορέων της πολιτικής του κεφαλαίου, ώστε να πετύχουν πραξικοπηματικά την ανατροπή των συσχετισμών δύναμης και τον πλήρη εξανδραποδισμό της εργασίας στο κεφάλαιο. Με όπλο τη δανειακή σύμβαση και τη διευθέτηση των τεχνικών διαδικασιών αποπληρωμής του χρέους, αλλά με κύριο εργαλείο την ωμή παρέμβαση στις εσωτερικές διαδικασίες της πολιτικής διαμεσολάβησης των ταξικών συσχετισμών στην Ελλάδα..... ...το Μνημόνιο παρεμβαίνει οργανικά σε όλα τα πολιτικά ζητήματα .... .... για να ανατρέψει ριζικά τους κοινωνικούς συσχετισμούς. Με «μεταρρυθμίσεις».... ....Είναι εξανδραποδισμός με «ανθρώπινο πρόσωπο», (Είναι) οι αυτοκινητό­δρομοι του Χίτλερ που μερίμνησαν για να έχουν αρχικά δουλειά οι άνεργοι της Βαϊμάρης, πριν μπουν στην οργανωμένη πολεμική παραγωγή – στο μέτωπο και στα μετόπισθεν – που έδωσε μια «διέξοδο» στην καθημαγμένη εργατική τάξη της Γερμανίας του Μεσοπολέμου....

.....Ο φόβος μπροστά στην ογκούμενη λαϊκή ανατροπή των πολιτικών δεδομένων διακυβέρνησης συσπείρωσε για μια ακόμη φορά όλους τους Ηρακλειδείς του αστισμού σε μια ύστατη προσπάθεια να τετραγωνίσουν τον πολιτικό κύκλο....

.... Και εδώ η Κυβέρνηση της Αριστεράς υπήρξε μοναδική επιλογή που βοηθούσε να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να προσεταιριστεί ο ΣΥΡΙΖΑ τα κοινωνικά στρώματα που πλήττονται από την κρίση, τη μαζική ανεργία, την αναδιανομή εισοδήματος, ....

... Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ που κατόρθωσε να ενορχηστρώσει τη λαϊκή αντίδραση στη ληστρική επιδρομή των κρατούντων σε πολιτικό μέγεθος πρώτου βαθμού δεν έχει την παραμικρή «υποχρέωση» να υποκλιθεί στα πολιτικά εκκρεμή που σε πείσμα των νόμων της φυσικής επιλέγουν την κατάλληλη στιγμή την πλευρά προς την οποία θα κλίνουν, με τη γνωστή «αυταπάρνηση» και «ανιδιοτέλεια» που τα διακρίνει.....

.....Βασικότερο είναι όμως να συμβάλει ώστε να υπάρξουν πρωτοβουλίες αυθεντικής λαϊκής αυτοοργάνωσης, μακριά από κάθε λογική «μαζικού χώρου», ώστε σταδιακά να δημιουργηθούν με διάρκεια δομές κυριαρχίας των αναγκών, θεσμοί παράλληλης οικονομίας, συνεταιριστικής αλληλοβοήθειας, κοινωνικής αλληλεγγύης και κοινωνικού ελέγχου.... ...Γιατί η νέα ελπιδοφόρα περίοδος που ξεκίνησε έδειξε τουλάχιστον ότι παρά τη γενικευμένη τρομοκρατία και καλλιέργεια του φόβου, ένας άλλος κόσμος είναι ακόμη και σήμερα εφικτός.»

Σταχυολόγημα –προτροπή να διαβαστεί ολόκληρο-  από το editorial του περιοδικού  «Θέσεις»

Τεύχος 120, περίοδος: Ιούλιος - Σεπτέμβριος 2012

Ολόκληρο εδώ:

http://www.theseis.com/index.php?option=com_content&task=view&id=1168&Itemid=29

O.M.

  

Κάποιοι ονειρεύονται την αξιοποίηση των παραλιών του Δήμου Σαρωνικού…κάπως έτσι!!!

Η  θάλασσα και το δάσος μας ανήκουν, μην το ξεχνάς, είσαι το πρότυπο για τα παιδιά σου, σταμάτα να φέρεσαι σαν δούλος, γίνε ο σύνδεσμος τους με την ελευθερία, όχι με την υποταγή...

ΠΗΓΗ: http://sarwnikos.wordpress.com

Citi: Η ελληνική κυβέρνηση δεν θα αντέξει μέχρι το τέλος του χρόνου...

Την εκτίμηση ότι ο κυβερνητικός συνασπισμός Νέας Δημοκρατίας, ΠΑΣΟΚ κα Δημοκρατικής Αριστεράς θα διασπαστεί πριν το τέλος του έτους, λόγω των δυσκολιών στην εφαρμογή των μέτρων σκληρής λιτότητας, εκφράζει σε έκθεσή της με ημερομηνία 2 Αυγούστου 2012 η Citi.

Οι αναλυτές του οίκου επιμένουν στα περί εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, δίνοντας....αυξημένες πιθανότητες επαλήθευσης 90% για το διάστημα των επόμενων 12-18 μηνών στο συγκεκριμένο σενάριο (από 50%-75% προηγουμένως), εκτιμώντας ωστόσο ότι το “Grexit” θα μπορούσε να συμβεί μέσα στα επόμενα 2-3 τρίμηνα, με κρίσιμο χρονικό σημείο τον Σεπτέμβριο, μετά την αξιολόγηση της τρόικας.

Αυτό, όπως εξηγούν, αντανακλά δύο κύρια στοιχεία: Κατά πρώτον, πριν τις εκλογές τα μέλη της τρόικας ήταν διατεθειμένα να δείξουν υπομονή για τις αποκλίσεις στην εφαρμογή του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής εκ μέρους της Ελλάδας, με την ελπίδα ότι οι εκλογές θα μπορούσαν να οδηγήσουν στο σχηματισμό μιας κυβέρνησης ικανής και πρόθυμης να επαναφέρει το πρόγραμμα σε τροχιά υλοποίησης αλλά και ότι θα υπήρχε χρόνος για να καταστεί ο ESM λειτουργικός. Πλέον, είναι ξεκάθαρο ότι οι ελπίδες αυτές διαψεύδονται. Φαίνεται ότι υπάρχει ένα μεγάλο και πιθανώς αγεφύρωτο κενό ανάμεσα στα μεταρρυθμιστικά μέτρα και τη δημοσιονομική βελτίωση που απαιτούν οι πιστωτές από τη μία πλευρά και, από την άλλη, σε εκείνα που είναι εφικτό να ληφθούν, από οικονομική και πολιτική σκοπιά, από την Ελλάδα.

Κατά δεύτερον, με τις πιθανές διασώσεις της Ισπανίας και της Ιταλίας να πλησιάζουν, τα σχόλια της Τρόικας και άλλων Ευρωπαίων πολιτικών καταδεικνύουν ότι γίνονται όλο και λιγότερο υπομονετικοί με την Ελλάδα, λόγω της ανάγκης να διαβεβαιώσουν τα κράτη-πιστωτές ότι οι χώρες που αποτυγχάνουν στα προγράμματά τους δεν θα χρηματοδοτούνται.

Γενικότερα, σημειώνει η Citi, η απότομη επιδείνωση του επιπέδου διαβίωσης στην Ελλάδα και οι αυξανόμενες ενδείξεις κοινωνικής αποδιάρθρωσης, όπως η πείνα, η έλλειψη στέγης και ο κίνδυνος βίαιων αναταραχών, αποτελούν επίσης πηγές ανησυχίας. Ο οίκος «βλέπει» την Ελλάδα να εξελίσσεται σε αυτό που στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ ονομάστηκε «critical fragile state». Όρος που περιγράφει πρώην εύρωστα κράτη, τα οποία καταλήγουν να διολισθαίνουν σε καταστάσεις ανομίας και αναταραχής, καθώς καθίστανται ανίκανα να εξυπηρετήσουν τις κοινωνικές και δημοσιονομικές υποχρεώσεις τους. Εξελίξεις που στην περιφέρεια της Ευρώπης θα μπορούσαν να δημιουργήσουν μία σειρά από πρόσθετους κινδύνους.

«Για το λόγο αυτό, αναμένουμε ότι η Ελλάδα θα παρέμενε εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ακόμη και αν η χώρα έβγαινε από το ευρώ, προκειμένου να είναι σε θέση να συνεχίσει να λαμβάνει βοήθεια και άλλου είδους στήριξη» αναφέρουν χαρακτηριστικά οι αναλυτές της Citi.

Ο οίκος κάνει αναφορά και στο ΣΥΡΙΖΑ, κατατάσσοντας το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην κατηγορία των «νέων, ακραίων ή εναλλακτικών κομμάτων» (NEAPs), μια κατηγορία κομμάτων που σταδιακά θα αρχίσει να κερδίζει έδαφος στην πολιτική σκηνή της Ευρώπης, όπως εκτιμά η Citi. Και τονίζει ότι τους τελευταίους 18 μήνες, επτά κυβερνήσεις στην Ε.Ε. έχουν ηττηθεί στις κάλπες (Δανία, Γαλλία, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Σλοβακία, Σλοβενία και Ισπανία), η ολλανδική κυβέρνηση συνασπισμού κατέρρευσε στην προσπάθειά της να περάσει έναν προϋπολογισμό λιτότητας, ενώ η κυβέρνηση τεχνοκρατών της Ιταλίας διανύει το δεύτερο έτος της. Στο ίδιο αυτό διάστημα των 18 μηνών, αρκετά «NEAPs» είτε έχουν εισέλθει ή έχουν ενισχύσει την εκπροσώπησή τους στα κοινοβούλια, όπως το Κόμμα των Πειρατών της Γερμανίας, το Κόμμα της Ελευθερίας στην Ολλανδία, και οι True Finns στη Φινλανδία.

Σύμφωνα με τη Citi, η αυξανόμενη δυσφορία των Ευρωπαίων και η επιδείνωση της γνώμης που έχουν για την Ευρωπαϊκή Ένωση και για τα «παραδοσιακά» πολιτικά κόμματα, σε συνδυασμό με την αδύναμη οικονομική ανάπτυξη και τη χαμηλή ανταγωνιστικότητα, θα μπορούσε μακροπρόθεσμα να θα μπορούσε να δημιουργήσει μια αρνητική σειρά εξελίξεων η οποία θα εμποδίζει την εφαρμογή μέτρων αντιμετώπισης της κρίσης, ακριβώς τη στιγμή που τα μέτρα αυτά θα είναι απολύτως απαραίτητα.

«Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, στη βάση ενός αντι-ευρωπαϊκού μηνύματος, πιθανότατα θα είναι το μοντέλο που επαναληφθεί και σε μία σειρά άλλων χρεωμένων χωρών, αν και αναμένουμε ότι οι σημερινές κυβερνήσεις της ευρωπαϊκής περιφέρειας (με εξαίρεση την περίπτωση της Ελλάδας) θα καταφέρουν να μείνουν στην εξουσία για το τρέχον έτος, πολλές από αυτές εξαντλώντας πλήρως τη θητεία τους».

Από: capital.gr


http://harryklynn.blogspot.gr

ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΣΤΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΤΕ

ΜΙΑ ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑ ΚΑΙ ΠΡΟΒΟΠΟΥΛΟΥ
Της ΚΕΡΑΣΙΝΑΣ ΡΑΥΤΟΠΟΥΛΟΥ*

Η ατμόσφαιρα στην αίθουσα Γερουσία της Βουλής στη συζήτηση για την Αγροτική, ήταν ηλεκτρισμένη και όλοι περίμεναν με το δάκτυλο στη σκανδάλη.

Αρχικά ο πρόεδρος αναφέρθηκε στην πρόσκληση του Πανταλάκη πρώην Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος και είπε ότι παρά το γεγονός ότι κατατέθηκε έγγραφο αίτημα από τον ΣΥΡΙΖΑ για να προσκληθεί να δώσει στοιχεία για την Αγροτική Τράπεζα και τις εναλλακτικές λύσεις που ο ίδιος είχε επεξεργαστεί και είχε ήδη προτείνει τελικά δεν προσκλήθηκε γιατί δεν θεωρήθηκε αναγκαίο…

Πρώτη μεθόδευση της κυβερνητικής συνεργασίας με τον «αυτοκράτορα» Προβόπουλο να μην επιτραπεί στον πρώην Διοικητή της Αγροτικής για να μην υπάρχει περίπτωση επίσημης διάψευσης των ισχυρισμών τους περί μη βιωσιμότητας της τράπεζας. Ήταν όμως βέβαιο ότι θα διέψευδε τους ισχυρισμούς του Προβόπουλου ;; Δεν είναι σίγουρο αλλά αυτοί σκέφτηκαν να μην το διακινδυνεύσουν να εμφανιστεί η άλλη άποψη με τα συντριπτικά στοιχεία που θα αποδείκνυαν ότι ακόμη και αν είχε προβλήματα η λειτουργία της Αγροτικής υπήρχαν και άλλες εναλλακτικές λύσεις για αυτόνομη λειτουργία του πιστωτικού ιδρύματος.

Στη συνέχεια ο κ. Στουρνάρας είπε ότι είναι αναρμόδιος για τη διαδικασία διάλυσης της Αγροτικής επειδή ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Τράπεζας της Ελλάδος λόγω των πρόσφατων νόμων που έχουν ψηφιστεί και δίνουν την απόλυτη δικαιοδοσία και υπερεξουσία στην Τράπεζα της Ελλάδος :

• να αποφασίζει για το αν ένα πιστωτικό ίδρυμα είναι σε κίνδυνο ή όχι,
• να καλεί το πιστωτικό ίδρυμα να καταθέσει σχέδιο αναδιάρθρωσης για τη βιωσιμότητά του,
• να κρίνει για τη βιωσιμότητα αυτού του σχεδίου,
• να αποφασίζει το διαχωρισμό σε υγιές και κακό κομμάτι της τράπεζας, να επιλέγει ποια είναι τα καλά στοιχεία και
• στο τέλος να επιλέγει σε ποια τράπεζα θα μεταβιβασθεί και να υλοποιεί και τις αποφάσεις.

Χαρίζουν Αγροτική Τράπεζα και Ταμιευτήριο (Πριν, 5 Αυγούστου 2012)

Θυσία στο βωμό της ιδιωτικής κερδοφορίας γίνεται η Αγροτική Τράπεζα, μετά την εσπευσμένη μεν, παρότι αναμενόμενη, ανακοίνωση διαχωρισμού της σε «καλή» και «κακή» τράπεζα (με την πρώτη να συγκεντρώνει τα κερδοφόρα στοιχεία κι η δεύτερη τα ζημιογόνα) και την πώληση του πρώτου κομματιού στην Τράπεζα Πειραιώς, την προηγούμενη Παρασκευή 27 Ιουλίου. Η πώληση της ΑΤΕ φέρει φαρδιά – πλατιά την υπογραφή του Μνημονίου και της Τρόικας καθώς η ιδιωτικοποίησή της αποτελούσε σαφέστατο όρο του Μνημονίου κι ας υπόσχονταν προεκλογικά και τα τρία κόμματα της σημερινής κυβέρνησης ότι θα εξασφαλίσουν την επιβίωσή της. Πρόκειται για μια απόφαση που ενισχύει τις ολιγοπωλιακές τάσεις στην τραπεζική αγορά (εδώ δεν ισχύει η φιλολογία περί ανοίγματος των «κλειστών επαγγελμάτων») καθώς σε συνάρτηση και με άλλες παράλληλες εξελίξεις οδηγεί στην κυριαρχία 2-3 τραπεζικών ομίλων στην εγχώρια αγορά και το σημαντικότερο θωρακίζει κι ευνοεί με προκλητικό τρόπο τα ιδιωτικά συμφέροντα στον κλάδο, σε βάρος των δημοσίων. Όχι μάλιστα μόνο των εν δυνάμει δημοσίων συμφερόντων, όπως για παράδειγμα η προοπτική δημιουργίας ενός ισχυρού δημόσιου πυλώνα που θα μπορούσε να προκύψει από την συγχώνευση της Αγροτικής, του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και της Εθνικής Τράπεζας (ενδεχόμενο που αποσύρεται οριστικά πλέον από το τραπέζι) αλλά και των ενεργών, τρεχόντων δημόσιων συμφερόντων.

Αδιάψευστος μάρτυρας το τίμημα που θα καταβάλλει η Τράπεζα Πειραιώς για την εξαγορά της «καλής» ΑΤΕ, ύψους 95 εκ. ευρώ (όταν το 2010 προσέφερε 370 εκ. ευρώ για την εξαγορά της). Προσέξτε τι αγοράζει ο Μιχάλης Σάλλας με 95 εκ. ευρώ (δίνοντας μια άλλη διάσταση στον όρο της εσωτερικής υποτίμησης, που δεν πλήττει μόνο τα εργατικά δικαιώματα αλλά και το δημόσιο συμφέρον): Καταθέσεις ύψους 14,3 δισ. ευρώ (που αποτελούν το σημαντικότερο στοιχείο του παθητικού ύψους 21,4 δισ. ευρώ) και στοιχεία ενεργητικού αξίας 14,7 δισ. ευρώ εκ των οποίων 10,6 δισ. αφορούν χορηγήσεις μετά από προβλέψεις (δηλαδή δάνεια καλής ποιότητας που εξυπηρετούνται κανονικά) και 4,2 δισ. ευρώ λοιπά στοιχεία ενεργητικού. Ως αποτέλεσμα αυτής της μετάγγισης πλούτου, η νέα Τράπεζα Πειραιώς (διαθέτοντας πλέον ενεργητικό ύψους 75 δισ. ευρώ, καταθέσεις 35 δισ. και δάνεια 47 δισ.) ανέρχεται στη δεύτερη θέση της εγχώριας τραπεζικής αγοράς. Παρόλα αυτά, το «φούσκωμα» της Πειραιώς δεν πρόκειται να γλιτώσει τους φορολογούμενους από νέα βάρη που θα καταβάλλουν ώστε ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας της να φτάσει το πολυπόθητο όριο του 8%. Για να γίνει αυτό υπολογίζεται πως θα δοθούν από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας 3,5 δισ. ευρώ. Αν δίπλα σε αυτό το ιλιγγιώδες ποσό προστεθούν και τα 3,8 δισ. ευρώ που θα στοιχίσει η «κακή» τράπεζα, τότε προκύπτει ένας λογαριασμός συνολικής αξίας 7,3 δισ. ευρώ, ή 7,2 δισ. ευρώ αν αφαιρέσουμε και το τίμημα της εξαγοράς που θα καταβάλει η Πειραιώς, ύψους 95 εκ. ευρώ, το οποίο αξίζει να αναφερθεί ότι όπως ειπώθηκε στη Βουλή την Παρασκευή ισοδυναμεί με την αξία του ακινήτου του Τσίλερ που έχει στην κατοχή της η τράπεζα… Τόσο θα στοιχίσει στους έλληνες φορολογούμενους η εξαγορά της ΑΤΕ από την Πειραιώς, μέχρι στιγμής. Γιατί δεν αποκλείεται όσο η Τράπεζα Πειραιώς θα γιγαντώνεται και θα γίνεται «πολύ μεγάλη για να χρεοκοπήσει» εκβιάζοντας συνεχώς την χρηματοδότησή της από το κράτος, να έρχονται στο φως μαύρες τρύπες και λογιστικές αλχημείες με τη βοήθεια των οποίων κατάφερνε μέχρι στιγμής να επιπλέει. Τέτοιες μέθοδοι ήρθαν στην επιφάνεια από πρόσφατο ρεπορτάζ του πρακτορείου Ρόιτερς, βάσει του οποίου ο Μιχ. Σάλλας συμμετείχε σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου της Πειραιώς με δάνεια που έπαιρνε από την Μαρφίν μέσω υπεράκτιων εταιρειών. Η επινοητικότητα και η αλληλεγγύη των χρεοκοπημένων τραπεζιτών σε όλο τους το μεγαλείο!

Τι έλεγε προεκλογικά ο κ. Σαμαράς για την Αγροτική Τράπεζα - Αντιδράσεις για την πώληση ΑΤΕ και ΤΤ (Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου)

Όπως είναι πλέον γνωστό η Αγροτική τράπεζα διαχωρίζεται σε δύο κομμάτια -το υγιές και το μη υγιές-, όπου το πρώτο ιδιωτικοποιείται - μεταβιβάζεται (στην Τράπεζα Πειραιώς) και το δεύτερο θα παραμείνει στο Δημόσιο (για να συνεχίζουν οι φορολογούμενοι να πληρώνουν τα σπασμένα).

Απορία: Με τα μεγάλα δάνεια των κομμάτων από την Αγροτική Τράπεζα, για τα οποία υπήρξε και εισαγγελική παρέμβαση (δείτε εδώ) τί θα γίνει; 

Δείτε όμως τί έλεγε και τί υπόσχονταν προεκλογικά ο κ. Σαμαράς για την ΑΤΕ.

Συζήτηση του Προέδρου της ΝΔ κ. Αντώνη Σαμαρά με νέους. Θεσσαλονίκη - Βελλίδειο 14.06.2012.
Είχε πει τότε μεταξύ άλλων ο κ. Σαμαράς...
"Για μας..η Αγροτική Τράπεζα είναι ένας δημόσιος τραπεζικός πυλώνας που δεν πρέπει να κλείσει."

Ε.Α.Δ.

Οι αντιδράσεις για την πώληση της ΑΤΕ αλλά και του ΤΤ είναι πολλές και από όλους τους πολιτικούς χώρους:

1) Σαφέστατες αιχμές εναντίον όλων όσων αποφάσισαν να «ξεπουλήσουν» την ΑΤΕ άφησε ο Θανάσης Κοκκινούλης μιλώντας στο larissanet.gr.

Γ. Βαρουφάκης:«Η πτώχευση είναι πραγματικότητα»

Η Ελλάδα έχει πτωχεύσει, οι τράπεζές της επίσης, υποστηρίζει ο καθηγητής Οικονομικών του Πανεπιστημίου Αθηνών Γ. Βαρουφάκης. Η λύση, κατά την άποψή του, βρίσκεται στην άρνηση αποπληρωμής του ομολόγου που λήγει στις 20 Αυγούστου, ενώ για την περίφημη επιμήκυνση εκτιμά ότι καθιστά την πτώχευση πιο σίγουρη.

Αναλύει πώς η Ευρωζώνη θα μπορούσε να βγει από την κρίση και επιμένει ότι «το πουλόβερ θα ξηλωθεί γρήγορα», μόλις η πρώτη χώρα ανοίξει την πόρτα της εξόδου από την Ευρωζώνη. Είναι έντονα επικριτικός απέναντι στα «επιτεύγματα» της κυβέρνησης Παπαδήμου-Βενιζέλου, ενώ λέει πολλά και για την υπόθεση Σάλλα.

Εκτιμάτε, κ. Βαρουφάκη, ότι η Ευρωζώνη θυσιάζεται στο βωμό των επερχόμενων γερμανικών εκλογών;
Εκτιμώ ότι η Ευρωζώνη θυσιάζεται στο βωμό της άρνησης του γεγονότος ότι δομήθηκε με τρόπο που δεν μπορούσε να αντέξει μια μεγάλη χρηματοπιστωτική κατάρρευση όπως εκείνη του 2008. Ιδίως οι πλεονασματικές χώρες εντός της Ευρωζώνης, και όχι μόνο η Γερμανία, πίστεψαν ότι ήταν δυνατόν να επωφεληθούν μακροπρόθεσμα από την εξαφάνιση των συναλλαγματικών αυξομειώσεων με την περιφέρεια χωρίς να δημιουργηθεί, παράλληλα, ένας ικανός μηχανισμός ανακύκλωσης των πλεονασμάτων. Τώρα που αποδεικνύεται ότι κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν και ότι ο μηχανισμός ανακύκλωσης των πλεονασμάτων αποτελεί προαπαιτούμενο για την επιβίωση της Ευρωζώνης, δεν είναι διατεθειμένοι να τον δημιουργήσουν, προτιμώντας σε τελική ανάλυση τη διάλυσή της. Σε αυτό το πλαίσιο, ο ορίζοντας που δημιουργούν οι επόμενες βουλευτικές εκλογές στην Ομοσπονδιακή Γερμανία αποτρέπει την κ. Μέρκελ από το να αποδεχτεί τα ελάχιστα που απαιτεί η διάσωση της Ευρωζώνης και, κατ’ επέκταση, της Ε.Ε.

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΠΕΠΟΝΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗ

Αιφνιδιαστική παρέμβαση υπήρξε από την πλευρά του οικονομικού εισαγγελέα Γρ.Πεπόνη, ο οποίος καλεί άμεσα, τον πρώην εκπρόσωπο της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Παναγιώτη Ρουμελιώτη προκειμένου να δώσει εξηγήσεις για τις δηλώσεις του πώς το πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης της χώρας από το ΔΝΤ, ήταν καταδικασμένο να αποτύχει.

Ουσιαστικά βάζει στο «κάδρο» την αναζήτηση τυχόν ποινικών ευθυνών ακόμα και πολιτικών προσώπων σχετικά με την οικονομία αν και στην παραγγελία γίνεται λόγος για αναζήτηση τυχόν ευθυνών υπηρεσιακών παραγόντων.

Άλλωστε η διατύπωση της ίδιας παραγγελίας, για διερεύνηση τυχόν διάπραξης του αδικήματος της «απιστίας σε βάρος του δημοσίου» αλλά και «εγκλημάτων σχετιζομένων με την οικονομία», όπως και η ρητή εντολή «να ανευρεθεί άμεσα και να προσέλθει να καταθέσει ο κ. Ρουμελιώτης», δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνείας.

Γερμανία - 3 χρεωκοπίες, και δύο παγκόσμιοι πόλεμοι με χαρισμένες τις αποζημιώσεις...

Συνέντευξη του Albrecht Ritsch, Wirtschaftshistoriker (καθηγητή Ιστορίας της Οικονομίας) στο Spiegel.

ΚΑΙ ΕΔΩ ΤΟ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ...

http://www.spiegel.de/wirtschaft/soziales/0,1518,769052,00.html

Spiegel: Κυριε Ritschl η Γερμανία συζητάει αυτό τον καιρό για περαιτέρω οικονομική βοήθεια για την Ελλάδα σαν υπεράνω όλων ηθικολόγος. Η κυβέρνηση ενεργεί με ακαμψία σύμφωνα με τη ρήση : ¨λεφτά θα πάρετε μόνο αν κάνετε αυτό που σας λέμε¨. Είναι δίκαιη αυτή η συμπεριφορά?

Ritschl: Οχι, είναι απολύτως αδικαιολόγητη.

Spiegel: Μάλλον δεν το βλέπουν έτσι οι περισσότεροι Γερμανοί.

Ritschl: Μπορεί, αλλά η Γερμανία έζησε τις μεγαλύτερες χρεοκοπίες της νεότερης ιστορίας. Την σημερινή οικονομική ανεξαρτησία της και τη θέση της ως Διδασκάλου της Ευρώπης την χρωστάει στις ΗΠΑ, οι οποίες μετά τον 1ο αλλά και τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο παραιτήθηκαν από το δικαίωμα τους για τεράστια χρηματικά ποσά. Αυτό δεν το θυμάται όμως κανείς.

Spiegel: Τι ακριβώς συνέβη τότε; ...;..

Ritschl: Η δημοκρατία της Βαϊμάρης κατόρθωσε να επιζήσει από το 1924 μέχρι 1929 αποκλειστικά με δανεικά, τα δε χρήματα για τις αποζημιώσεις του 1. Παγκοσμιου πολέμου δανείστηκε από τις ΗΠΑ. Αυτη η ¨δανειακή Πυραμίδα¨ κατέρρευσε με την κρίση του 1931. Τα χρήματα των δανείων των ΗΠΑ είχαν εξαφανιστεί, η ζημιά για τις ΗΠΑ τεράστια, οι συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία καταστροφικές.

Spiegel: Το ίδιο και μετά τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο;

Ritschl: Η Αμερική τότε φρόντισε να μην θέσει κανείς από τους συμμάχους αξιώσεις για αποζημίωση. Εκτός από μερικές εξαιρέσεις, ματαιώθηκαν όλες οι αξιώσεις μέχρι μια μελλοντική επανένωση των Γερμανιών (ανατολικής και δυτικής). Αυτό ήταν πολύ ζωτικό για την Γερμανία, ήταν στην ουσία η οικονομική βάση του γερμανικού μεταπολεμικού θαύματος. Αλλά παράλληλα, τα θύματα της γερμανικής κατοχής ήταν αναγκασμένα να αποποιηθούν τα δικαιώματα τους για αποζημίωση, μεταξύ αυτών και οι Έλληνες.

Spiegel: Στη σημερινή κρίση παίρνει η Ελλάδα από Ευρώπη και ΔΝΤ 110 δις και συζητιέται ένα πρόσθετο πακέτο, που θα είναι εξ ίσου μεγάλο. Πρόκειται δηλαδή για πολλά χρήματα. Πόσο μεγάλες ήταν οι γερμανικές χρεοκοπίες;

Ritschl: Αναλογικά με την οικονομικη επιφανεια που είχαν οι ΗΠΑ κατά την εποχή εκείνη, τα γερμανικά χρέη της δεκαετίας του 30 ισοδυναμούν με το κόστος της κρίσης του 2008. Συγκριτικά, λοιπόν, τα χρέη της Ελλάδας είναι μηδαμινά.

Spiegel: Αν υποθέταμε ότι υπήρχε μια παγκόσμια λίστα για βασιλιάδες της χρεοκοπίας, ποιά θα ήταν η θέση της Γερμανίας;

Ritschl: Αυτοκρατορική. Σε σχέση με την οικονομική επιφάνεια της χώρας, η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος αμαρτωλός του 20ου αιώνα και πιθανόν της νεότερης οικονομικής ιστορίας.

Spiegel: Ούτε η Ελλάδα δεν μπορεί να μας ανταγωνιστεί;

Ritschl: Όχι, η Ελλάδα παίζει ένα δευτερεύοντα ρόλο. Υπάρχει, βέβαια, το πρόβλημα του κινδύνου της μετάδοσης της κρίσης στις γνωστές ευρωπαϊκές χώρες.

Spiegel: Η ομοσπονδιακή δημοκρατία της Γερμανίας θεωρείται ως ενσάρκωση της σταθερότητας. Πόσες φορές έχει χρεοκοπήσει η Γερμανία;

Ritschl: Εξαρτάται πως το υπολογίζει κανείς. Τον τελευταίο αιώνα τουλάχιστο τρεις φορές. Μετά την τελευταία στάση πληρωμών στη δεκαετία του 30, ανακουφίστηκε η Γερμάνια από τις ΗΠΑ με μια μείωση χρεών, η αλλιώς ένα Haircut", που ισοδυναμεί με ένα μεγαλόπρεπο Afro-Look που μετατρέπεται σε φαλάκρα. Από τότε κρατάει η χώρα την οικονομική λάμψη της, ενώ οι υπόλοιποι ευρωπαίοι δούλευαν σαν τα σκυλιά για να ορθοποδήσουν από τις καταστροφές του πολέμου και τη γερμανική κατοχή. Κι ακόμη το 1990 είχαμε επίσης μια στάση πληρωμών.

Spiegel: Πως είπατε;

Ritschl: Βεβαίως! Ο τότε καγκελάριος Kohl αρνήθηκε να υλοποιήσει τη Συμφωνία του Λονδίνου, του 1953. Η συμφωνία έλεγε ότι οι γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις στην περίπτωση της επανένωσης των Γερμανίων θα πρέπει να τεθούν υπό επαναδιαπραγμάτευση. Η Γερμάνια όμως δεν πλήρωσε αποζημιώσεις μετά το 1990 (εκτός πολύ λίγων) ούτε τα αναγκαστικά δανεια, ούτε τα έξοδα κατοχής. Η Ελλάδα είναι ένα από τα κράτη, που δεν πήραν δεκάρα.

Spiegel: Σε αντίθεση με το 1953, συζητείται επί του παρόντος η διάσωση της Ελλάδας, λιγότερο μέσω μιας μείωσης των χρεών και περισσότερο μέσω μιας παράτασης του χρόνου πληρωμής των κρατικών ομολόγων, δηλαδή μιας ήπιας αναπροσαρμογής των χρεών. Μπορούμε εδώ να μιλάμε για επαπειλούμενη χρεοκοπία;

Ritschl: Οπωσδήποτε. Ακόμη κι αν ενα κράτος δεν είναι εκατό τα εκατό ανίκανο να ικανοποιήσει τους πιστωτές του, μπορεί να είναι υπό χρεοκοπία. Ακριβώς όπως στην περίπτωση της Γερμανίας τη δεκαετία του 50, ειναι ψευδαίσθηση να πιστεύουμε ότι η Ελλάδα θα μπορέσει μόνη της να πληρώσει τα χρέη. Και όποιος δεν το μπορεί είναι εξ ορισμού χρεοκοπημένος. Τώρα θα έπρεπε να καθοριστεί, ποια χρηματικά ποσά είναι έτοιμοι οι πιστωτές να θυσιάσουν. Δηλαδή θα πρέπει να βρούμε ποιός θα πληρώσει το μάρμαρο.

Spiegel: Το κράτος που πληρώνει τα περισσότερα είναι η Γερμανία.

Ritschl: Μάλλον κάπως έτσι θα πρέπει να γίνει. Αλλά ήμασταν στο παρελθόν πολύ ανέμελοι. Η βιομηχανική μας παραγωγή κέρδισε πολλά από τις υπέρογκες εξαγωγές. Οι αντιελληνικές θέσεις που προβάλλονται από τα ΜΜΕ εδώ είναι πολύ επικίνδυνες. Μην ξεχνάτε ότι ζούμε μέσα σε ένα γυάλινο σπίτι: Το οικονομικό μας θαύμα έγινε δυνατό αποκλειστικά και μόνο επειδή δεν αναγκαστήκαμε να πληρώσουμε αποζημιώσεις.

Spiegel: Η Γερμανία δηλαδή θα έπρεπε να είναι πιο συγκρατημένη;

Ritschl: Η Γερμανία στον 20ο αιώνα άρχισε δυο πολέμους, τον δεύτερο δε, τον διεξήγαγε ως πόλεμο αφανισμού και εξολόθρευσης και στη συνέχεια οι εχθροί της αποποιήθηκαν το δικαίωμα τους εν μέρει η και καθολικά για αποζημιώσεις. Το ότι η Γερμανία πραγματοποίησε το θαύμα της πάνω στις πλάτες άλλων ευρωπαίων δεν το έχουν ξεχάσει οι Έλληνες.

Spiegel: Τι εννοείτε;

Ritschl: Οι Έλληνες ξέρουν τα εχθρικά άρθρα και γνώμες στα γερμανικά ΜΜΕ πολύ καλά. Αν η διάθεση των Ελλήνων γίνει πολύ πιο επιθετική, μπορεί να αναβιώσουν οι παλιές διεκδικήσεις, αρχίζοντας από την Ελλάδα, και αν η Γερμανία ποτέ αναγκαστεί να πληρώσει, θα μας «πάρουν ακόμη και τα σώβρακα». Θα έπρεπε αντίθετα να είμαστε ευγνώμονες, να εξυγιάνουμε την Ελλάδα με τα λεφτά μας. Αν εμείς εδώ παίξουμε το παιγνίδι των ΜΜΕ, παριστάνοντας τον χοντρό Εμίλ, που καπνίζει το πούρο του και αρνείται να πληρώσει, κάποτε κάποιοι θα μας στείλουν τους παλιούς λογαριασμούς.

Spiegel: Τουλάχιστον στο τέλος μερικές ηπιότερες σκέψεις: Αν μπορούσαμε να μάθουμε κάτι από τις εξελίξεις, ποια λύση θα ήταν η καλύτερη για την Ελλάδα και τη Γερμανία;

Ritschl: Οι χρεοκοπίες της Γερμανίας τα περασμένα χρόνια το δείχνουν: Το λογικότερο είναι τώρα να συμφωνηθεί μια μείωση του χρέους. Όποιος δάνεισε λεφτά στην Ελλάδα, πρέπει να χάσει ένα μεγάλο μέρος τους. Αυτό θα ήταν καταστροφικό για τις τράπεζες, γι' αυτό θα ήταν αναγκαίο ένα πρόγραμμα βοήθειας. Μπορεί αυτή η λύση να είναι ακριβή για τη Γερμανία, αλλά έτσι κι αλλιώς θα πρέπει να πληρώσουμε. Κι έτσι θα είχε και η Ελλάδα μια ευκαιρία για μια νέα αρχή.

http://bit.ly/QrYk05

ΠΗΓΗ: http://harryklynn.blogspot.gr