Η διάταξη τής παραγράφου 4 τού άρθρου 22 τού Συντάγματος είναι σαφής «Οποιαδήποτε μορφή αναγκαστικής εργασίας απαγορεύεται. Ειδικοί νόμοι ρυθμίζουν τα σχετικά με την επίταξη προσωπικών υπηρεσιών σε περίπτωση πολέμου ή επιστράτευσης ή για την αντιμετώπιση αναγκών της άμυνας της χώρας ή επείγουσας κοινωνικής ανάγκης από θεομηνία ή ανάγκης που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία, καθώς και τα σχετικά με την προσφορά προσωπικής εργασίας στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης για την ικανοποίηση τοπικών αναγκών».
Η Κυβέρνηση, κατά παράβαση τής προαναφερθείσας συνταγματικής διατάξεως αποφάσισε την επίταξη τών εργασιών τών εργαζομένων στις σταθερές συγκοινωνίες τής πρωτεύουσας (μετρό, τραμ, και ηλεκτρικό) με αιτιολογία την ανάγκη αποτροπής τών δυσμενών συνεπειών τής απεργίας «…. που έχει προκαλέσει σοβαρή διαταραχή στην κοινωνική ζωή της χώρας και ενέχει σοβαρούς κινδύνους για τη δημόσια τάξη και υγεία» χωρίς καμιά περαιτέρω διευκρίνιση.
Είναι προφανής η συμπεριφορά τής κυβερνητικής εξουσίας, η οποία, στην προσπάθειά της να σταματήσει την απεργία τών εργαζομένων, ερμηνεύει αυθαίρετα και κατά το δοκούν το σύνταγμα, δίνοντάς του το ουσιαστικό περιεχόμενο που εξυπηρετεί τους προσωρινούς και άμεσους στόχους της. Πλην όμως δεν επιτρέπεται, σε κανέναν, να μετατρέπει το Σύνταγμα σε λάστιχο, ανάλογα με τις εκάστοτε επιδιώξεις του.
Σε κάθε περίπτωση η συμπεριφορά τής κάθε, ουσιαστικά δημοκρατικής, Κυβερνήσεως υποχρεούται να κινείται, πάντοτε, μέσα στα πλαίσια τής αυστηρής νομιμότητας, σε σημείο που να προτιμά να αδικείται η ίδια, παρά να αδικεί τους πολίτες της.
Με την προαναφερθείσα συμπεριφορά της η Κυβέρνηση παρέβλεψε και απεμπόλησε το παιδευτικό και διαπαιδαγωγικό της καθήκον, που έχει έναντι τών πολιτών της, σ’ό,τι αφορά την αυστηρή τήρηση τής νομιμότητας από όλους προς κάθε κατεύθυνση και έναντι όλων.
Είναι αυτονόητο ότι το Σωματείο τών εργαζομένων με την άρνησή του να εφαρμόσει την δικαστική απόφαση, που κήρυσσε παράνομη και καταχρηστική την απεργία του, περιήλθε εκτός νομιμότητας. Πλην όμως η Κυβέρνηση αντί να εφαρμόσει τα προβλεπόμενα από το νόμο για τη συγκεκριμένη περίπτωση, εφήρμοσε το μέτρο τής επιτάξεως και έτσι περιήλθε κι αυτή εκτός νομιμότητας, «δικαιώνοντας» έτσι την προηγηθείσα παρανομία τών πολιτών της (τού Σωματείου). Είναι προφανές ότι η Κυβερνητική εξουσία ακολουθεί τη ρήση τού ολλανδοεβραίου Σπινόζα, κατά την οποία «τα δίκαια του καθενός είναι ανάλογα με την εξουσία του» αντί να ακολουθεί τη ρήση τού έλληνα Αριστοτέλη, κατά την οποία «Γινόμαστε δίκαιοι και σωστοί όταν κάνουμε δίκαια και σωστά πράγματα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου